เกร็ดความรู้สู้โรค
โรคพาร์กินสัน รู้ก่อนเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีกว่า
23 มกราคม 2563

637


พาร์คินสันหรือ “PD” เป็นโรคที่เกี่ยวโยงกับเซลล์ประสาท ซึ่งรับหน้าที่ในการควบคุมร่างกาย เซลล์ประสาทผลิตสารที่เรียกว่าโดปามีน โดยที่อาการของพาร์กินสันเริ่มขึ้นเมื่อเซลล์ประสาทตาย และระดับโดปามีนในสมองลดลง การขาดโดปามีนนั้นคิดว่าจะส่งผลให้เกิดอาการที่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของร่างกาย

เป็นการยากที่จะบอกว่าคุณหรือคนที่คุณรักเป็นโรคพาร์คินสัน เพราะหลายคนยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโรคนี้มีอยู่มาก แต่การสังเกตว่าพวกเขาเข้าข่ายหรือไม่นั้น เราสามารถตรวจสอบได้เบื้องต้น ด้วยการสังเกตุอาการผิดปกติทั้ง 10 อย่าง ดังต่อนี้

1.อาการมือเท้าสั่น อาการสั่นอาจเป็นสัญญาณที่บ่งบอกถึงโรคพาร์คินสันได้มากที่สุด การกระตุกหรือสั่นเล็กน้อยนิ้วมือหรือเท้าถือเป็นเรื่องปกติ คนที่มีอาการสั่นเหล่านี้มักจะอยู่ในระยะแรกของ PD อย่างไรก็ตามการสั่นจะแย่ลง และสังเกตเห็นได้ชัดเจนขึ้นตามสุขภาพของร่างกาย

2.เขียนตัวหนังสือเล็กมาก การเปลี่ยนขนาดของลายมืออย่างกะทันหันอาจเป็นตัวบ่งชี้อาการเริ่มต้นของโรคพาร์กินสัน คนที่เป็น PD นั้นควบคุมการเคลื่อนไหวได้ยาก เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของสมอง สิ่งนี้ส่งผลกระทบทำให้ทักษะที่เคยทำได้ง่ายๆ กลายเป็นเรื่องที่ยากลำบากขึ้น เช่น การเขียนหนังสือ อาการเหล่านี้ปกติมักจะเรียกว่า “Micrographia” มันเป็นคำศัพท์ทางการแพทย์สำหรับ “คนที่มีลายมือขนาดเล็ก” ผู้ป่วยของพาร์กินสันมักจะมีลายมือที่เป็นหยัก ตัวอักษรมีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กกว่าปกติ และคำที่มีระยะห่างก็ติดกันเกินไป บุคคลที่มี PD อาจเริ่มเขียนจดหมายด้วยลายมือปกติ แต่จะค่อยๆ เริ่มเขียนด้วยตัวอักษรขนาดเล็กลงเรื่อยๆ

3.สูญเสียการได้รับกลิ่น หากคุณหรือใครก็ตามมีปัญหาในการรับกลิ่นอาหาร โดยเฉพาะกลิ่นกล้วย แตงกวา ดอกกระเทียม นี่ก็อาจเป็นอีกสัญญาณหนึ่งที่เข้าข่าย ควรไปปรึกษาแพทย์เพื่อตรวจอย่างละเอียด

4.นอนหลับยากมากขึ้น กลิ้งไปมาบนเตียงแต่ก็นอนไม่หลับ หรือนอนหลับได้ไม่เพียงพอ จนสร้างความรำคาญให้กับคู่สมรสจนต้องย้ายเตียงหนี หรือแม้แต่การเดินละเมอ อาการเหล่านี้ถือว่าเป็นส่วนหนี่งของพาร์กินสัน

5.มีเสียงเปลี่ยนไป นอกจากโรคนี้จะส่งผลกระทบต่อการเคลื่อนไหวแล้ว มันยังกระทบกับวิธีการพูดของเราด้วย คุณอาจเคยเห็นอาการของผู้ป่วยที่มักจะมีอาการพูดช้า มีน้ำเสียงที่แผ่วเบา แม้ว่าการออกเสียงจะยังคงชัดเจนในช่วงต้นของ PD อย่างไรก็ตามผู้ป่วยอาจพูดโดยไม่ตั้งใจอยู่คนเดียวเงียบๆ คนที่อยู่ในระยะเริ่มต้นของ PD มักจะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำเสียงแหบแห้งหรือมีการผันเล็กน้อย